ما با کَلاس ها :)

شاید شنیده باشین یا اگر هم نشنیدین بشنوین الان که بعضی ها میگن میگرن و آلرژی مریضی های باکلاسی هستن(یا امامزاده بیژن)
حالا که من هر دو مریضی باکَلاسو دارم میخوام براتون شرح بدهم که  ما چطور با کلاسی هستیم.
۱.اونایی که میگرن دارن میدونن که آدمی که میگرن داره، حس بویاییش خیلی قویه.یعنی هر بویی بیاد اولین نفری که میفهمه منم و قشنگ کل بوعه میاد تو پت من و  میره میچسبه به بالاترین چروک های قشر مخم ول کنم نی بعد اگه چیزی از بو باقی موند بقیه حس میکننحالا الآن که بوی قورمه سبزی داره میاد بالا خوبه و میشه تحمل کرد ولی امان از وقتی که یه بوی دیگه ای بیادامااان :'-(
دیگه به ویژگی های میگرن اشاره نکنم بهتره.

۲.من نمیدونم چیه آلرژی باکلاسه؟ اینکه همیشه خدا یه دستت دستمال باشه و مُفِ مُف کنی؟یا صورتت ورم داشته باشه؟یا چشات کوچیک شده باشه و هیی اشک کنه؟یا انقدر آنتی هیستامین و سیتریزین و لوراتادین و بتامتازون و حلوا و زهر حلال خورده باشی که چهار فصل سال خوابالو باشی؟یا مثلا یه گُل رو مثل آدمیزاد نمیتونی بو کنی شونصدتا عطسه بعدش میاد.یا فلان غذا رو بخوری کل بدنت به خارش میفته و کهیر میزنی و غیره.
نمیدونم خدا این مریضی پیسو چرا به ما داده. به هر حال خدایا  شکرت برا  ای مف مف
این بود شرح کلاس گذاشتن من.
 
حالا کلا ول کنین این ماجرای کلاس رو یه ساعته اومدم بالا پشت بوم هوا انقدر خوبه ولی چون در فصل بهار به سر میبریم یمون زده بهم و الان بیست و سومین عطسه رو رد کردم.(از وقتی یاد دارم سکته رو رد میکردن ولی خو به هر حال)

خب دیگه چنه اضافه زدم.شاد و سلامت باشید.
بیست و چهاربیست و پنج.:))